Tree of Life (2011)

 இந்த இயக்குனர் "டெரன்ஸ் மலிக்" இருக்கிறாரே.. இவரு ஒரு பயங்கரமான ஆளு. ஒரு டாபிக்கை பற்றி நினைத்ததும் இவரது சிந்தனையில் உதிக்கும் எண்ணங்கள் அனைத்தும் சிறிதும் பிசகாமல் வெள்ளித்திரையில் விழ வேண்டுமாம்.. அப்போதுதான் அவர் திருப்தியடைவாராம். 1970கள்ல உலகத்துல உயிரங்கிகள் தோற்றம் பெற்றது பற்றி "Q"ங்கற பெயரில் ஒரு படத்தை எடுக்கலாம்னு திட்டமிட்டு வைத்திருந்தாராம்.. இந்தப்படம் அதே சாயலைக்கொண்ட, ஆனால் ஒரு சாதாரண குடும்பமொன்றைப் பற்றிய கதை..

அப்பா பெயரு ஓ'ப்ரயன்(Brad Pitt). அவருக்கும், மனைவிக்கும் மொத்தம் 3 ஆண்பிள்ளைகள். படத்தோட ஓப்பனிங் சீன்ல அம்மவுக்கு போன்கால் வருது. 19 வயதே நிரம்பிய அவரது இளையமகன் இறந்து போய் விட்டாராம். விடயத்தை கேட்டவுடன் தாய் உருக்குலைந்து போகிறாள்... இந்தத் துக்க செய்தி கட்டிட நிர்மாணவியலாளராக பணியாற்றும் அப்பாவுக்கும் சிறிது நேரத்தில் கிடைக்கப்பெறுகிறது.

இது நடந்து சில வருடங்கள் கழித்து அவர்களுடைய மூத்த மகன் ஜாக்(Sean Penn) கட்டட வடிவமைப்பாளராக இருக்கிறார். (ப்ராட் பிட்டுக்கு சீன் பென் மகனா? என்னக் கொடுமை சார்! எங்கடா போச்சு உங்க லாஜிக்லாம்?) ஒரு கட்டடத்தின் முன்னால் பச்சைப்பசேலென்றிருக்கும் மரமொன்று நடப்பதைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் ஜாக்கின் மனதில் தனது இளம்பராய நினைவுகள் துளிர்க்கின்றன.

இந்த சீன்வரை எதுவுமே long-continuos shots கிடையாது. திடுக் திடுக்கென்று நகரும் காட்சிகளால் ஆர்வம் தன்னால் எமக்குள்ளும் தொற்றிக் கொள்கிறது!

இனி கிட்டத்தட்ட 20 நிமிடம் வரை விஷுவல் எஃபெக்ட்ஸ் காட்சிகள் மட்டும்தான். பார்ப்பவர்களுக்கு... விருந்து. அனுபவிப்பவர்களுக்கோ... கவிதை!!
எல்லாம் இந்தப் பிரபஞ்சத்தினதும், உயிர்களினதும் தோற்றம் பற்றிய சீன்கள். டிஸ்கவரி சேனலில் கூட நான் இவ்வளவு அழகாக விவரித்துப் பார்த்ததில்லை.. 40 வருஷம் கழிச்சு செய்தாலும், அணுஅணுவா அனுபவிச்சுத்தான் டெரன்ஸ் மலிக் காட்சிகளை செதுக்கியிருக்கிறார்.
கோள்களின் நகர்வும், விண்கற்களும், எரிமலை வெடிப்பும், நீர்வீழ்ச்சிகளும், டைனோசர்களும்... படத்தை மட்டும் 3டி enable பண்ணி போட்டிருந்தாங்கன்னு வைச்சுக்குங்க.. தியேட்டரில் போய் பார்த்திருந்தால்... அப்படியொரு அனுபவத்தை உங்களுக்கு வேறு படங்கள் தருவது ரொம்பக் கடினம்!
யப்பா...இந்தப் படத்தில் இவ்வளவு விஷுவல் எபெக்ட்ஸ் கொட்டிக்கிடக்கிறது என்று சத்தியமாக எனக்கு படம் பார்த்த பின்பு தான் தெரிகிறது. (போய் போஸ்டரைப் பாருங்க.. ஏதோ எதார்த்தமான, சாதாரண படம் மாதிரி இருக்கு!) முன்னமே தெரிந்திருந்தால் கண்டிப்பாக என் ரேட்டிங்கில் டாப் 5ற்குள் போட்டிருப்பேன்!!

கவிதை முடிஞ்சதுக்கப்புறம் ஜாக் பிறப்பதிலிருந்து கதை ஆரம்பிக்குது.. படத்தை பொறுத்த மட்டில் வாழ்க்கையை இரண்டு வகைப்படுத்தலாமாம்.
முதலாவது path of grace.. அது அவங்க அம்மா மாதிரி... அன்பா, அவரணைப்பா பார்த்துக்கிட்டு குழந்தைகளுக்கு அவங்களுக்கு விருப்பத்தை பூர்த்தி செய்யும் வகையிலான ஒரு உலகைக் காட்டுறது..
ரெண்டாவது path of nature.. அது அவங்க அப்பா மாதிரி... கண்டிப்பா, அதிகாரத்தோட பார்த்துகிட்டு குழந்தைகளை சவால்கள் மிகுந்த வெளி உலகத்துக்கு தயராக்குறது.. இவருக்கு சின்ன வயசுல மியூசிக் மேலதான் ஆர்வம் இருந்திச்சாம். இருந்தாலும் தன்னோட எதிர்காலத்துக்கு ஸ்திரத்தன்மையை கொடுக்க கூடியதா இருந்ததால என்ஜினியர் ஆவுறதுக்கு முடிவெடுத்தாராம். (பாவம்.. நண்பன் படம் பார்க்கலை போல!)

ஒரு கட்டத்துல அப்பா வேலை விஷயமா வெளிநாடு போக குழந்தைகளுக்கு தடையில்லாத சுதந்திரம் கிடைக்குது. இந்த சுதந்திரத்தை முழுமையாக அனுபவிப்பதாக எண்ணிக்கொண்டு ஜாக் மிஸ்யூஸ் செய்கிறான்..

இந்தக் குழந்தைகளோட வாழ்க்கை எப்படிப்போகுது? எந்த மாதிரியான வாழ்க்கையை தேர்ந்தெடுப்பாங்க? ங்கறது மீதிக்கதையோடு கதையாகும்..

ப்ராட் பிட், சீன் பென்னெல்லாம் இருக்கும் போது நடிப்பைப் பற்றி கேட்கவும் வேண்டுமா? இருந்தாலும் அவ்களையும் தாண்டி ஸ்கோர் பண்ணுவது என்னவோ அம்மாவாக நடித்த Jessica Chastain தான்!
இப்டியொரு கதையில இவ்வளவு பிரம்மாண்டம் காட்டமுடியுமா?? எல்லாம் அந்தக் கேமிரா மேனுக்குத்தான் வெளிச்சம்! விஷுவல் எஃபெக்ட்ஸுக்கு நிகராக இவரும் காமிராவில் ஜாலம் காட்டுகிறார்.
படம் ஒருசில ஆஸ்கர்களை அள்ளும் என நம்புகிறேன்!

இந்தப்பட டி.வி.டி வைத்திருப்பவர்கள், டவுன்லோட் செய்திருப்பவர்கள் கவனத்துக்கு,
படத்தை முழுமையாக அனுபவிக்க ஏதேனும் மாலை வேளையில் முழு ரிலாக்சாக உள்ள போது (தனியாக இருந்தால் இன்னும் நல்லது) பார்க்குமாறு அன்புடன் கேட்கப் படுகிறீர்கள்!


ரேட்டிங்ஸ்,
நடிப்பு = 18
இசை = 16
கதை+திரைக்கதை = 15
கலை+ஒளிப்பதிவு = 19
இயக்கம் = 17

மொத்தம் = 85% சூப்பர்!